Cakaa wek ë tiam rem de tɔŋ ë Babilonia ëbɛ̈n, abï kɔc de gup tëtöök döŋ, ke ke nin ë pɛɛnyken yiic, kek ee röörkë abïk ŋoot ke ke jɔt röt ku nyopkï pänydït piny.”
Yɛn guöp, Yɛn cïï kuëëŋ, nɔn bïï ë pänydïït de Bothera aa të bïï kɔc aa riɔ̈ɔ̈c të tïŋ ë yen, ku abï aa jɔ̈ɔ̈r, abï kɔc aa dɔl guöp, ku yek rinke tɔ aa aciɛɛn. Ku wuöt kor thiääk në yen abïk riääk aɣet athɛɛr. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
Kën ë lueel Bɛ̈nydït de rɛm kï në biäk de Edom an, “Cï kɔc ke Teman nïïm määr në guiëërdɛn piɛth? Cïn kë duëër ë kɔckɛn ee ke jääm lɛ̈k keek, kë bïk looi? Cï pɛlënɔmden ëbɛ̈n jäl tëde keek?”
Go jɔ puɔ̈k nɔm ɛn an, “Kënë ee jam lëk ë Bɛ̈nydït Dherubabel an: Acie riɛl, ku acie jööt, ee në wëikï. Yen kë cï Bɛ̈nydït de rɛm lueel ka. Eeŋö bä cök nɔm yïn kuur dït? Yïn bï rai piny në Dherubabel nɔm tueŋ, ka yïn bï nɔm kït wekë piny.
Abï ke tääu ë Kërtho cin, raan cï wo tɔ yök ka buk lɔ̈ɔ̈k lak, në mɛ̈k cï wo kɔn meek cït man cï Nhialic e lueel ë yepiɔ̈u, Raan ë këriëëc looi ëbɛ̈n, cït löŋ cï tak ë yepiɔ̈u.