Keek kedhie abïk riɔ̈ɔ̈c ku abïï arɛɛm ke tiaam, cït arɛɛm de tiiŋ dhiëth. Abïk röt aa liec ë ŋäny ŋäny në riɔ̈ɔ̈c, ku dëpkï nyïïn ë liapliap në ayäär.
Ënɔɔnë kääckï ku takkï wenïïm! De mony duëër meth dhiëëth? Ka eeŋö yan moc ëbɛ̈n tïŋ ke bom ye yäc në yeciin cï tiiŋ rɔ̈p? Eeŋö ye kɔc kedhie kenyïïn nyuiin?
Yɛn cï dhiëëu piŋ, cït dhiën de tiiŋ rɔ̈p, ee kiɛɛu cït kiɛɛu de nyan kaai. Ee kiɛɛu de pänydït de nyan de Dhiɔn, ee wëi gap nhial, ee yeciin riny ke lueel an, “Amawoou, yɛn cï thou! Abïk yɛn bɛ̈n nɔ̈k!”
Në biäk de ee kënë, yɛn bï mac tuɔɔc Mowap le nyuɔp piny, ku nyop ɣään riilke piny në Kerioth. Ku kɔc ke Mowap abï keek tiaam, ku näk keek në awuɔɔu de tɔŋ, ku lɔ rem de tɔŋ ke ke kïïu, ku lɔ kaaŋ ke koth.