Na wën ke Abener ë cɔl Jowap an, “Buk jɔ tɔ̈u ke wo thäär aɣet athɛɛr? Yic bä dhil ŋic ee jiɛthëpiɔ̈u yen bïï yiɛ̈n kɔc! Wok ee mïthëkɔckun. Lɛ̈kkï kɔcku tɔ ke päl cum cop kek wook?”
Ku aye Bɛ̈nydït lueel an, “Duëër yiëp yenɔm lɛc an dïït në raan ee yep ë yen? Ku duëër yiëp dɛ naamde në raan ee luui në yen? Thieec acïï raan ee jat nhial, ee raan yen ee thieec jat nhial.”
Pinyda bïï jɔ riɛl aɣet cï nɛn, ku jɔ wal biɔɔr ëduum yiic ëbɛ̈n? Läi ku diɛt athoukï në biäk de karɛc ke kɔckuɔ, kɔc ee yen lueel an, ‘Nhialic acïï kë yokku looi ee woi.’”
Na wën, go ë Bɛ̈nydït lɛ̈k ɛn an, “lɛ̈kë kɔc an, acä lueel Yɛn Bɛ̈nydït de rɛm, Nhialic de Yithriɛl, ayɔ̈ɔ̈k keek bïk dek arëk abïk wiɛɛt ku ŋökkï, agut të bïï kek wïïk ku cïkkï röt be jɔt, në biäk de tɔŋ yiɛ̈n keek.
Ku koth rɛm kɔ̈kë kaarou tuŋken, ku näkkï töny, ku mukkï kuthyuuiken ë cin ciëmken, ku mukkï tuŋken bïk ë kooth në cin cuëëcken, ku jɔkï kiɛɛu moc an, “Abätäu ee këde Bɛ̈nydït ku ee këde Gidiɔn!”