5 Go Bɛ̈nydït thiëc an, “Ku eeŋö wɔi? Apukï röt ciëën ë riɔ̈ɔ̈cdït. Remdɛn de tɔŋ acï ke cuɔp ciëën acïï riɔ̈ɔ̈c ke thööŋ, ariŋkï aläldïïtë, ku acïkï kekɔ̈ɔ̈th ee lieec.
Na wën, aa cïk keek bɛ̈ɛ̈i bei, ke lëkkï keek an, “Katkï ke we bï wëikun luök. Duökï kääc kueer, ku duökï wekɔ̈ɔ̈th liec. Ɣɛtkï ë kuriic ke we cï bï thou.”
Keek kedhie abïk riɔ̈ɔ̈c ku abïï arɛɛm ke tiaam, cït arɛɛm de tiiŋ dhiëth. Abïk röt aa liec ë ŋäny ŋäny në riɔ̈ɔ̈c, ku dëpkï nyïïn ë liapliap në ayäär.
Bɛ̈nydït agöth ke kɔcke, ku ë Yecin jɔ̈t keek bï ke luöi këtuc, kur abï ke lath, ku gup ke kɔc cï thou abïï ke nyääŋ piny në kuɛɛriic ëbɛ̈n cït man ë nuöön. Cakaa yen ë tɔ̈u aya, agönh de Bɛ̈nydït abï ŋoot ke cïï thök, abï ŋoot ke nu ciin biic ke kɔɔr bï këtuc looi.
Yɛn ee raan ëbɛ̈n piŋ ke ŋun an, “Akuöörkuöör anu ë pinynɔm ëbɛ̈n! Ka lok lëkku bäny ke baai!” Ayï määthkï nɔm atitkï wïïkdï. Ayek lueel an, “Tɛkdäŋ bïï math, ku ëtɛ̈ɛ̈n abuk dɔm ku jɔku röt guöör.”
Kë cä luöi yïn abï juöör juëc tɔ päu. Të lan abätäudï met yic, meliik abïï ke lath në riɔ̈ɔ̈c. Në ee köölë yïn bï wïïk, keek kedhie abïï keek lath ë biäk de wëiken.”
Abïk gup ke rem de tɔŋ bɛ̈n cuet, ku dekkï rim ke bäny cieŋ pinynɔm, keek kedhie abïï keek nɔ̈k cït nyök ke amɛ̈l, ku nɔn ee kek nyök bɔɔth, ku nɔn ee miöör.
Kööl bï Bɛ̈nydït löŋ de kɔc guiir ë thiɔ̈k arëët, ka ë ɣëët, yen ee köölë abï kɔc gäm gök de dhiënëpiɔ̈u, ku ayï jööt man ril ke tɔŋ abïk dhiau arëët në ciën aŋäth de kuny yökkï.