Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yak tak nɔn cän kɔckï cuɔp wei, cït man ye raan tiiŋde pɔ̈l? Tɔ̈u awereek ke pääl ënou? Yak tak nɔn cän we ɣɔ̈c pɛ̈c bïï we peec cït man ë raan ee mïthke ɣaac ke ke ye lïïm? Ei, wek aake leerë keek ë pɛ̈cic në biäk de awɛ̈ɛ̈ckun, wek aa toocë wei në biäk de karɛc yak looi.
Awänyduön cäk loi yen abï we luöi këtuc, ku jäldun tëde Yɛn abï we luöi këtuc. Abäk ŋic nɔn tuc en thok ku rɛɛc, yen kë cä wek Ɛn nyääŋ piny, Yɛn Bɛ̈nydït Nhialicdun, ku bɛkï piɔ̈ɔ̈th ciɛ̈n adöt në Yɛn. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ.”
Kɔc ke Juda ku melik Ɣedhekia akënkï Maika bɛ̈n tɔ näk. Ɣedhekia acï Nhialic bɛ̈n riëëu, ku ye kɔɔr bïï tɔ mit piɔ̈u. Go Bɛ̈nydït yenɔm waar, në biäk ë riääk cï lueel an bï yiɛ̈n keek. Ënɔɔnë wok kɔɔr buk riääk bɛ̈ɛ̈i ë wogup.”