Ɣɛɛ, Jeruthalem ariäk! Ku Juda awiëëk! Në biäk ye kek Bɛ̈nydït wööc piɔ̈u në jam ku luɔi de këriëëc ëbɛ̈n, ku lɛ̈ɛ̈tkï Nhialic Guöpde në dhuëëŋ de yic në kɔc nïïm.
Yɛn cï dhiëëu piŋ, cït dhiën de tiiŋ rɔ̈p, ee kiɛɛu cït kiɛɛu de nyan kaai. Ee kiɛɛu de pänydït de nyan de Dhiɔn, ee wëi gap nhial, ee yeciin riny ke lueel an, “Amawoou, yɛn cï thou! Abïk yɛn bɛ̈n nɔ̈k!”
Yɛn Bɛ̈nydït de rɛm, Yɛn ee melik. Yɛn ee Nhialic Pïïr. Cït man bɛ̈ɛ̈r ë kuur ë Tabor ë kur nïïm, ku kääc kuur ë Karmel ke bäär ë wɛ̈ɛ̈r yɔu, yen abï ciët riɛl de raan bï we mak.
Luändïït de tɔɔr ye ë jöŋgöörken tuk abïk we kuöm piny. Awuööu de jöŋgöörkɛn ke abëël ke tɔŋ abïk pɛ̈ɛ̈nykun lath, të jɔ kek lɔ ke ke tëëk në thook ke kal de pänydït cï riääk.
“Ke të cï kööl ciëën ke melik de Thiriya thiɔ̈k në bɛ̈n, abïï melik de Rip yen yiɛ̈n tɔŋ, ku melik de Thiriya abï tɔŋ looi në riɛlde ëbɛ̈n, abï tɔŋ looi në abëël ke tɔŋ, ku joŋgöör, ku abëël wïïr juëc. Abï wuöt juëc luöi tɔŋ cït man ë pïïu ke amool.
Kë tueŋë acït köör, ku ade wuök cï cuɔɔr. Ku të wën daai yɛn, wuök acï keek guɔ cuän bei. Go läi jat nhial ku tɔ kääc në yecök. Na wën ke gëmë nɔm de raan.
Në aköölkë, kɔc abïk week aa dɔl gup, ku ketkï week në din rɛɛcë an, ‘Wok cï ke riɔ̈ɔ̈k ë taitai! Piny de kɔckï acï kɔc tɛ̈k röt, ɣɛɛ! Acï nööm ë yic tëde wook oou! Ku tëk duumkuɔ kɔckuɔn ke ater!
Bɛ̈nydït acie dap gɔ̈th ku aril arëët. Ku acïï kɔc de gup gääk bï pɔ̈l ke ke kën luöi këtuc. Ee cath kekë amaŋ, ku yom de kɔɔr. Ku luät kek aye tɔr de Yen cök!
Na ëlë, ke gök bï Wën ë Raan ŋic abï jɔ tïc tënhial, ago dhiëën ke piny nɔm ëbɛ̈n, agokï keyöth biɔ̈ɔ̈k ke ke dhiau, ku abïk Wën ë Raan tïŋ abɔ̈ ë luäät yiic nhial ke cath ke riɛl dït ku dhuëëŋ dït.