“Ku Yɛn bï thöndiën cä lɛ̈k yïn döt. Ku dɔ̈t wokë mïthku në rɛm bï lɔ̈ɔ̈k bɛ̈n, ke mät ë cïï kɔ̈u bï tɛɛm aɣet athɛɛr. Ku Yɛn bï ya Nhialicdu, ku ya Nhialic de mïthkuön bï lɔ̈ɔ̈k tɔ̈u në yïcök.”
Ei, në luɔi cän e lɔc nɔn bï yen mïthke yɔ̈ɔ̈k, ku yöök baaide, luɔi bï kek kueer ë Bɛ̈nydït lɔ̈ɔ̈k döt në yecök. Në luɔi bï kek kake piathëpiɔ̈u aa looi, ku loikï yith ë cieŋ. Ke Bɛ̈nydït ë bï Abraɣam yiɛ̈n kë cï thɔ̈n en.”
Go tunynhial lɛ̈k en an, “Du meth jak, ku du de kë luɔiyë yen. Acä ŋic ëgɔk ënɔɔnë, nɔn ee yïn Nhialic riëëu, në luɔi kën yïn wënduön töŋë pɛ̈n Bɛ̈nydït.”
Ku Yɛn bï löŋ cï mac athɛɛr looi wo keek. Yɛn bï luɔi piɛth aa luöi keek ëceŋ, ku abä keek tɔ rïïu Yɛn në kepiɔ̈ɔ̈th ëbɛ̈n, agokï röt cïï be wɛl wei në yanɔm.
Go Nhialic lɛ̈k kɔcke an, “Kääckï në apɔ̈k kuɛɛr ku daaikï. Yak kuɛɛr thɛɛr luɔp ku të nu kueer piɛth. Cathkï thïn, ku wek bï rëër në mät.” Ku ayek lueel an, “Ei, acuku bï looi!”
Abä ke mat yiic ke ke ye jur tök pinyden, në kuur de Yithriɛl nɔm. Abïk nïïm dɛk meliŋ tök bï ke cieŋ, ku acïï ke bï bɛ tek yiic bïk aa juöör kaarou, ku cïï ke tek yiic bïk aa ciɛɛŋ kaarou.
ke ke bï aa raan tök kedhie, acït man nu yïn ë yayic, Wäär, ku nuö ë yïyic, ke ke bï aa raan tök në woyiic ayadäŋ: ago kɔc ke piny nɔm gam nɔn ee yïn ë toc ɛn.
yen acïï Nhialic tɔ ye yic tëde wook wok mïthken, në jön cï en Yecu bɛ jat nhial, acït man cï ë gɔ̈ɔ̈r ë Diɛt ye kek rou yiic an, ‘Yïn ee Wëndï, ee köölë yïn cä dhiëëth.’
Go ɣööt ke Nhialic jɔ rëër ke ke lɔ dïu ë Juda ëbɛ̈n ku Galili ku Thamaria, gokï jɔ riɛl ë gäm, ku yek cath ë riëëu de Bɛ̈nydït, ku në muŋdepiɔ̈u de Wëidït ɣer, agokï kenyïïn ŋuak.
Në pïïrdun yic ëbɛ̈n, week ku mïth ke mïthkun, wek bï Bɛ̈nydït Nhialicdun dhil riëëu guöp, ku riëëukï lööŋke kedhie, lööŋ gäm week, aguɔkï rëër në run juëc ë piny gäm week nɔm.
Go Bɛ̈nydït Nhialicda wo yɔ̈ɔ̈k, an, buk lööŋke riëëu kedhie, ku buk aa riɔ̈ɔ̈c në yen. Na lok looi, ke abï paanda aa tiit akööl nyïïn, ku abï wook tɔ kueth.