Wok duëër tɔ̈c piny në ayäär, ku jɔ ayärda wo kuöm piny. Wook në kuarkuɔ wok cï awɛ̈ɛ̈c looi në ciɛɛŋ, luiku ke Bɛ̈nydït Nhialicda, wok kën kë ye lɛ̈k wook kɔn riëëu.”
të bïï kek lɔ rëër ë juöör yiic. Abïk a tak, ku ŋickï nɔn cän keek luöi këtuc ku cä ke yɔ̈ɔ̈r gup, në biäk cïn kek piɔ̈ɔ̈th gäm, acïk a nyääŋ piny, gamkï yiëth ku pälkï yɛn. Ku keek gupken abïk kërac tïŋ në biäk de karɛcken, ku ka yäär ke gup cïk looi.
“Ku yɛn bï wëi ke kokdepiɔ̈u, ku lɔ̈ŋ luööŋ në käu de Debid guöp, ku kɔc cieŋ Jeruthalem. Ka abïk raan cïk nɔ̈k aa dhiëëu cït ka dhiëëu mɛnh tök në man nɔm. Abïk aa dhiëëu në jiɛthëpiɔ̈u cït ka dhiëëu wën kɛ̈iden.
Go raan ë athölbö tɔ kut kɔ̈ɔ̈c tëmec, ku reec e nyin jat nhial, ku jɔ yepiɔ̈u biɔ̈ɔ̈k, ku lueel an, ‘Nhialic kok piɔ̈u we yɛn, yɛn ee raan ee kërac looi!’