Wën melikden abï aa raan ë jurden guöp, ku bɛ̈nyden abï aa bɛ̈n ë kɔcken yiic. Abï aa bɛ̈n tëde Yɛn të cän ye cɔɔl, ku eeŋa duëër bɛ̈n ë Yalɔ̈ɔ̈m ke kënë cɔɔl?
Ku ëtɛ̈ɛ̈n, mïth ke Yithriɛl abïk kenïïm puk, ku kɔɔrkï Bɛ̈nydït Nhialicden, ku kɔɔrkï meliŋ cït Debid. Wadäŋ në akööl ciëën, abïk aa bɛ̈n në Bɛ̈nydït lɔ̈ɔ̈m në riëëu, bïï ë keek bɛ̈n thieei.
Ku në këde jön cï en e jat nhial ë kɔc cï thou yiic, ku cïï enɔm bï bɛ dhuöny ë dhiapic, ke lueel alë an, ‘Yïn bä miɔɔc ë ɣɛɛrë yic ku athiɛɛi de Debid agɔk.’
Ku yen aaye tiët, ku aŋic nɔn cï Nhialic e lɛ̈k en, abï gutguut lueel an, Në mïth ke thardu yïguöp, yɛn bï Kërtho jat nhial, raan bï rëër ë thöönydu nɔm.