Bɛ̈nydït acï yɛn yɔ̈ɔ̈k bä kɔc lɛ̈k jiɛthëpiɔ̈ndï, ku guɛɛr an: “Në ya wat nyin në pïïu aköl ku wakɔ̈u, në ya cïï kääc ë dhiëëu, në biäk cïï kɔckï yiëk gup bɔ̈ɔ̈tdït, ku acï ke gäm gup tëtöök.
Bɛ̈nydït cï Juda rɛɛc taitai? Man kɔc ke Dhiɔn? Eeŋö gëm Yïn wo bɔ̈ɔ̈tdïït cït ee kënë? Tëtök cïï wok duëër waar? Wok kɔɔr mät, ku acïn këpiɛth cï tuöl, wok ŋäth dem, ku ee riɔ̈ɔ̈cdït yen ee guɔ bɛ̈n.
Cït man ye yith pïïu piɛth ke muk, yen aye Jeruthalem kërɛɛcde muk apiɛth. Yɛn akuöörkuöör ku riääk piŋ ë pänydït yic, jɔk ku tëtöök ee kek ya tïŋ ëbɛ̈n.
Tëtökdu acï yic dɛ apajic, ka acïn kë duëër ke kɔn bɛ tɔ dem taitai. Raan ëbɛ̈n, raan ë ye piŋ nɔn cï yïn wïïk, ee yecin biɔ̈ɔ̈k në miɛtëpiɔ̈u, në luɔi cïn en raan kën akuöörkuöördu thiëëp thok.