Ayak lueel an, ‘Wok cïn gup awɛ̈ɛ̈c, ee yic Bɛ̈nydït acïï be ŋoot ke göth ke wook.’ Ku yɛn Bɛ̈nydït wok bä luöi këtuc në biäk cä wek jai nɔn cïn en awäny cäk looi.
Ee luɔi mɛɛn yen kɔɔr bïï luöi yïn pei? Du ee kënë loi. Yɛn bï riääk bɛ̈ɛ̈i në kɔc ke piny nɔm gup ëbɛ̈n, ku yïn bï aa ban we wëiku, të bïï yïn aa lɔ thïn ëbɛ̈n. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
Abä ke luöi këtuc në juäi ku kuëër de riɛm. Rel de deŋ ku deŋ kɔɔi, kedhie në mac ku thulpur, abïk röt wäl në yenɔm kekë remdɛn ë tɔŋ, ku rɛm ke tɔŋ ke juöör kɔ̈k tɔ̈u në biäkde.
Piɛŋkï jam ë Bɛ̈nydït wek kɔc ke Yithriɛl, Bɛ̈nydït ade gääk wël nɔm week, wek kɔc cieŋ ee pinyë. “Wek cïn piɔ̈n adöt, ku ciënkï nhiëër, ku wek cïï Nhialic ŋic.