Ku na cakaa nɔn tɔ̈u en aya të rɛ̈ɛ̈r kek piny de kɔc de kek ater, acä keek bï rɛɛc ku acä keek bï maan man abä keek riɔ̈ɔ̈r nyïïn taitai, ku riääk mändï wokë keek. Ee Yɛn Bɛ̈nydït Nhialicden.
Ku biäk thiin cï döŋë abä dhiim apiɛth, cït man ye ateek dhiim në mac, dhiɛɛm keek në dhiëm adhääp. Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abïk ɛn jɔ aa lɔ̈ŋ, ku abä keek aa piŋ thook. Abä nyuöth keek nɔn ye kek kɔckï, ku abïk jɔ gam nɔn yan Nhialicden.
Ku ënɔɔnë, nɔn cä wek Nhialic ŋic, ku aŋuän luɔi lueel wok en an, we cïï Nhialic ŋic, eeŋö bɛ wek röt pɔ̈k ka cïn naamden, ka cïn riɛl ku kuanykï nyïïn, ku dɛkï piɔ̈ɔ̈th luɔi bä wek röt bɛ tɔ ye lïïmken raanrou?
Acï week gäm mana ë jɔ̈ɔ̈ric bäk cam, këcam kën kuarkun kɔn cam. Acï we tuöc ka tuc thook them En ke week, aguɔkï athiɛɛi kekë kapiɛth jɔ yök në ke cök.
Na cak kɔc e looi aya, ke këërkëër ë wec Nhialic akääc, ke cïï wiëëk, acï gäär kɔ̈u cöökë an, “Bɛ̈nydït aŋic kɔc cï aa kɔcke.” Ku cöökë aya an, “Raan ëbɛ̈n raan ee Kërtho cɔɔl rin ë nyaai ë luɔi de këracic.”