Ënɔɔnë kë lueel Bɛ̈nydït Awärjäŋ kï: “Yɛn man kakuön yak ruök në wecin, gɛ̈l wek röt në pïïr ku thuɔɔu. Abä keek tuɛ̈ny bei në wecin, ku gäm kɔc cäk keek duut nɔm lääu.
Ku na de tiët lɔ jam lueel në rinkï të kën Yɛn yen yöök bïï kënë lɔ looi, abï dhil thou në këde, ku yen ee täu bï tït ee jam ë rin ke yiëth kɔ̈kkë tɔ̈u.’
Bɛ̈nydït acïï raan cït ee kënë bï päl awäc. Atuny de agönh de Bɛ̈nydït abï ciët lɔ̈k de mac ë yeguöp, ku riääk cï keek gɔ̈ɔ̈r në awerekë yic kedhie abïk lööny në yekɔ̈u agut të bï Bɛ̈nydït yen riɔ̈ɔ̈k taitai ë pinynɔm.