Go ë Bɛ̈nydï bɛ̈ɛ̈r an, “Tït aluelkï lueth në rinkï, akɛ̈n keek tooc, ku akɛ̈n keek yɔ̈ɔ̈k, ku acïn jam töŋ cä lɛ̈k keek. Yen nyuuth jiɛɛm kek ee këden, aacïï bɔ̈ tëde Yɛn, ka caarkï ayek lueth, kakɛn ë thööŋkï keek ë kenïïm.
Piŋ kë luɛɛl, Yɛn Bɛ̈nydït! Yɛn man tït ee nyuuthken lueel, nyuuthkɛn thiäŋ ë lueth. Ayek ee nyuuthkë lueel ku thelkï kɔckï wei në törden ku në lɛcden. Akɛ̈n keek tooc, ku akɛ̈n ke yɔ̈ɔ̈k bïk lɔ, ku acïn kë bïk kuöny kɔc taitai. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
“Tuöcë kɔc cï peec kedhie, luel an kë lueel ë Bɛ̈nydï kï në biäk de Cemaya wën de Neɣelam an: Në biäk cï Cemaya cɔ̈ɔ̈r të de week ke kën tooc, ku tɔ week ŋäth lueth.”
Yɛn Bɛ̈nydït de rɛm, Nhialic de Yithriɛl, we ya yɔ̈ɔ̈k an, duökï röt bï tɔ mɛth ë tït rɛ̈ɛ̈r ë weyiic, ku duökï röt tɔ mɛth ë kɔc kɔ̈k ee ye lueel nɔn duëër kek ka bï bɛ̈n wadäŋ caar. Duökï nyuöthden gam.
Ku bïk aa guiir adï, të kënë ke tooc? Acït man cï e gɔ̈ɔ̈r an, “Eeŋö cï kɔc cök dikëdik alë, kɔc ee wëlpiɛth guiir, wël ke mät, kɔc ë wëlpiɛth guiir, wël ke këpiɛth!”