Ku le roor guöpde ciɛth ë akööl tök, le ku nyuuc ë tim thar, ku jɔ rɔt läm thuɔɔu lueel an, “Ë loi, ënɔɔnë, Bɛ̈nydït, nyaaiyë wëikï yɛn cïï kuarkuɔ wär!”
Wok duëër tɔ̈c piny në ayäär, ku jɔ ayärda wo kuöm piny. Wook në kuarkuɔ wok cï awɛ̈ɛ̈c looi në ciɛɛŋ, luiku ke Bɛ̈nydït Nhialicda, wok kën kë ye lɛ̈k wook kɔn riëëu.”
Wek yɔ̈ɔ̈k ë yic an: We bï dhiau abäk dhuöör, ku kɔc ke pinynɔm abïk piɔ̈ɔ̈th miɛt: ku we bï piɔ̈ɔ̈th rac, ku rac de wepiɔ̈ɔ̈th abï rɔ puk abï aa miɛtëpiɔ̈u.
En aa guööm ɛn ee kakë aya: ku acä keek guum, ke yɛn kën yäär, në biäk ŋiɛc yɛn raan cä gam, ku aŋiɛc ëgɔk nɔn duëër en këdäŋ ŋiëc tiit kë cä kuɛ̈i yen aɣet kööl bï bɛ̈n.
Ku yok wonyïïn tääu në Yecu guöp, Yen woiku Bɛ̈ny cï gämda gɔl ku thöl. Aa cï gam në Yepiɔ̈u ëbɛ̈n luɔi bï Yen thou në thon ayäär, në tim cï rïïu nɔm kɔ̈u në biäk de miɛtëpiɔ̈u ŋic bï yök në thökde. Ku Yen ënɔɔnë arɛ̈ɛ̈r në ciin cuëëny de thööny de Nhialic nu nhial.