Acï Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔckë ayek röt tɔ ye kɔc lam ɛn, ku jamden ee ɣɔ̈ric, ku piɔ̈ɔ̈thken anukï tëdäŋ pei. Ka yek theek ee lööŋ ke kɔc tei, ku ciɛɛŋ thɛɛr, ka cïk keek tääu ë kenïïm.
Kɔc ke Yithriɛl piɛŋkï kë lɛ̈k week. Cä ciët jɔ̈ɔ̈r tëde week, cä ciët mɔ̈ɔ̈th ku piny rac? Eeŋö ya wek en lueel an bäk lui cï kë nhiaarkï ë wepiɔ̈ɔ̈th, ku nɔn cäkkï bï kɔn bɛ̈n ciëën tëde Yɛn?
Piɛŋkï! Piny yic ëbɛ̈n, Yɛn ee kɔckï piŋ röt ke ke dhiau an, “Cïï Bɛ̈nydït be tɔ̈u ë Dhiɔn? Cïï melikde bï tɔ̈u ëtɛ̈ɛ̈n?” Go Bɛ̈nydït melikden bɛ̈ɛ̈r an, “Eeŋö ta wek Ɛn göth ë lam ë yiëthkun, ku eeŋö ya wek we nïïm guöt piny në yiëth nïïm?”
“Mɛnh ë raan, kɔc rɛ̈ɛ̈r në Jeruthalem ajamkï në biäkdu ku në biäk de mïthëkɔckuön cï peec. Ayek lueel an ‘Baai de Yithriɛl cï peec ëbɛ̈n anukï në ɣään mec bï kek Bɛ̈nydït lam. Acï wo gäm piny ke ye këda.’
an, “Wek röör, eeŋö luɔɔi wek kakë? Wok ee kɔc tei, wok kït piɔ̈ɔ̈th ë week! Ku wek guïïrku wëlpiɛth, ke we bï röt yal wei ë kaɣäär yiic cït ee kakë, ku jakï wepiɔ̈ɔ̈th wël Nhialic pïïr, Raan ë cak nhial ku piny ku wɛ̈ɛ̈r, ku ka nu ë keyiic kedhie.
ku të ciɛk kek Nhialic ŋic, ka cïkï ee riëëu ë riëëu ee Nhialic riëëu, ku cïkï ee leec, acïk aa kɔc ee ɣɔ̈ric tak ë kepiɔ̈ɔ̈th, ago piɔ̈ndɛn piɔl ago cuɔl ëcut.