13 Go ë Bɛ̈nydït lɛ̈k ɛn an, “Yɛn bï kɔc ke ater tuɔɔc bïk wëu ku kajuëc ke kɔckï lɔ jɔt, në baŋ bän ke luöi këtuc në biäk de karɛc cïk looi pinyden ëbɛ̈n.
Ku ënɔɔnë ë Babilonia kë cït ee kënë acï rɔt looi: wek aa pec ku acïn kë cï tääu piny ë biäkdun. Kɔc ceŋ week ayek kenïïm lɛc, ku në aköölnyïïn ëbɛ̈n ayek rinkï dhɔ̈l.
Ade diëër abɛɛr juëc pinydun, diëër wär liɛɛt ë wɛ̈ɛ̈r yɔu. Yɛn ee dhuökkun nɔ̈k ke ke kor, ku ta märken nuan. Aya keek yuöp piny ëthiäu në tɔ̈ɔ̈k ku riɔ̈ɔ̈cdït.
Kɔc ke Ceba ku Dedan ku kɔc ke bɛ̈i ke Tarcic ee käŋ ɣaac, abïk yïn aa thiëëc an, “Ee yï mɛ̈ɛ̈t remduön ë tɔŋic makë kɔc, në luɔi bï yïn rum ku yak kɔc? Ee yï kɔɔr bä adhɛ̈p, ku atek, ku kajuëc ku ɣɔ̈k yök, ku bä jɔ jäl wek ee kakë kedhie?”