Ku raan ë wël piŋ, ku cïï keek ee looi, yen acït raan ë ɣöt yïk ë tiɔp nɔm ke cïn këërkëër cï wec, go piëëu röt jäp ee ɣönë kɔ̈u, ku jɔ dap wïïk ënɔnthiinë, go ɣönë riääk ë riääk dït!”
Ee cäth bä wek aa cath ë nɔm lääu yen aa cɔɔl ë week, wek mïthëkɔckuɔ, ku cäth aa wek cath ë nɔm lääu duökï ye kuöc dɔm, takï ye kë de luɔi de guöp, ku yak röt luööi cït man ë lïïm, në nhiëër aa wek röt nhiaar.
Ee jam yic ee kënë. Ku yɛn de piɔ̈u luɔi bï yïn kakë aa ŋak nïïm arëët, ke kɔc cï Nhialic gam ke ke bï röt tiit apiɛth, agokï aa cool ë loi luɔi piɛth. Kakë apiɛthkï ku adekï naamden tëde kɔc.
Yen duö wek röt ee tɔ thelë tɛ̈n ku tɛ̈n, yak röt pëën ke we cï bï nyaai në kueer ë Kërtho yic ku wëëtde, ku leerë we në wëët luethic. Ë we waar në riɛmde ku lööŋ cï tääu piny në biäk de thɛ̈k de kacaam akënkï we waar. Ayï kɔc ee lööŋkë riëëu acïn këpiɛth cïk luöi keek.
Ku të cï raan tök ë weyiic ke yɔ̈ɔ̈k an, “Jälkï tei, we bï niin apiɛth, we bï gup tuöc tei, ku we bï kuɛth.” Ku kɛ̈nkï keek miɔɔc në ka ke guöp ka bï keek muk, naamde akou?