Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yak tak nɔn cän kɔckï cuɔp wei, cït man ye raan tiiŋde pɔ̈l? Tɔ̈u awereek ke pääl ënou? Yak tak nɔn cän we ɣɔ̈c pɛ̈c bïï we peec cït man ë raan ee mïthke ɣaac ke ke ye lïïm? Ei, wek aake leerë keek ë pɛ̈cic në biäk de awɛ̈ɛ̈ckun, wek aa toocë wei në biäk de karɛc yak looi.
Ade diëër abɛɛr juëc pinydun, diëër wär liɛɛt ë wɛ̈ɛ̈r yɔu. Yɛn ee dhuökkun nɔ̈k ke ke kor, ku ta märken nuan. Aya keek yuöp piny ëthiäu në tɔ̈ɔ̈k ku riɔ̈ɔ̈cdït.
“Jänykï mɔɔrdun mïthkï, na cakaa nɔn cï yen a puɔ̈l ku tɔ rɔt ee tiiŋ ë mony däŋ. Jamkï në yen, takï päl kɔ̈ɔ̈r ë röör ku cäth thïn. Ku ë cïï rɔt be gäm röör.
Lɛc ye Yithriɛl rɔ leec, ee ye nyuɔɔth ëgɔk. Kɔc ke Yithriɛl, ayï kɔc ke Eparaim acïï awɛ̈ɛ̈cken ke tɔ tuëk. Aɣɔ̈l cï kɔc ke Juda atuëkkï në keek ëtök.
Acïï Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, Në ee köölë, yɛn bï rin ke yiëth nyaai në piny yic, ka acïï keek bï bɛ aa lueel rin ananden. Ku yɛn bï tït nyaai ayadäŋ, ayï jɔɔk rac.