Wek ee mïth ke tït, ku yak mïth ke löŋ, löŋ cïï Nhialic mac kekë kuarkuɔ, wään yöök en Abraɣam an, ‘Ku në käu de yïnguöp abï dhiëën ke piny nɔm aa thieei kedhie.’
Ayek kɔc ke Yithriɛl, ku muŋ cï Nhialic ke muk ë dhuëëŋ ee këden, ayï lööŋ cï mac, ayï tɛ̈ɛ̈u cï löŋ tääu piny, ku luɔi de ka ke Nhialic, ku läm, ku ka cï kɔn lueel, an, bï ke gäm keek, ayek kaken,
Ku ka cï kɔn lueel, an, bï ke gäm en, aye ke lɛ̈k Abraɣam kekë käude. Akën lueel an, Abä ke gäm “kɔ̈th,” cït nɔn juëc kek, ee tök en ë lueel an, abä ke gäm “käudu,” yen aye Kërtho.
Yen Melkidhedek guöpde, aaye meliŋ de Thalem ku ye bɛ̈nydït de kake Nhialic Awärjäŋ. Ɣɔn le Abraɣam enɔm dɔ̈k ciëën të cï yen lɔ biök kekë meliik kaŋuan go ke tiaam, go Melkidhedek loor nɔm ku thieei.