“Yɛn adït ku Ya Nhialic ɣeric, raan tɔ̈u aɣet athɛɛr. Yɛn rɛ̈ɛ̈r të thöny ku tëɣeric, ku Yɛn ee rɛ̈ɛ̈r aya wo kɔc cï röt kuɔɔr piny ku cïk kepiɔ̈ɔ̈th puk, aguɔ keek gäm aŋäthdï, ku riëtëpiɔ̈u.
Cöök däŋ an, yak lueel an, konyku röt ë wenïïm ë caŋawën? Wok jam ë Nhialic nɔm ë Kërtho yic. Ku ka luelku kedhie, wek kɔc nhiaar, ee ka ke kuɛ̈t bï we kueet.
Yen ka, ënɔn ciɛth wok wokë ka cï lueel an, bï ke gäm wookë, wek kɔc nhiaar, yok röt waak në acuɔl ëbɛ̈n acol ë guöp ku acol ë wëi, ku yok wopiɔ̈ɔ̈th tɔ ɣer abïk dikëdik në riëëu de Nhialic.
Ku dhiënëpiɔ̈u bɔ̈ tëde Nhialic ee puŋdepiɔ̈u bɛ̈ɛ̈i, ke bï raan kony wëi, ku acïn raan bï rɔt gɔ̈k ë ye: ku dhiënëpiɔ̈u bɔ̈ në piny nɔm ee thuɔɔu bɛ̈ɛ̈i.
Wek aye kɔc cï mac kuɔny ku wek cïï piɔ̈ɔ̈th ee jiɛth të cïï kakun jɔt, në ŋïny ŋiɛc wek en të le wek lɔ paannhial, wek de nïïm kajuëc cïn kë bï ke jɔt ëtɛ̈ɛ̈n.
Ka buk poth adï, të kën wok wonïïm riët kuɔɔnydïït de wëiyë. Ku Bɛ̈nydït guöpde Yen aa kɔn ee jamë luɛɛl, ku jɔ kɔc ɣɔn cï ye piŋ nyuöth wook nɔn yen yic.
Nhialic ee käŋ ŋiëc tiiŋiic ku cïï nɔm ee määr ë luɔiduön cäk looi, ku nhiëër cäk nyuöth En ɣɔn cä wek kakë kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th looi, ku ŋuɔɔtkï ke ke luɔikï keek aɣet cï ënɔɔnë.
Yɛn cï awerek kɔn gäär week, wek kɔc nhiaar, ku renden kï, ku në keyiic kaarou piɔ̈ɔ̈thkuön awai aya ke pɔ̈ɔ̈c abïk yïn, në täŋ aa yɛn we täk nïïm ë käŋ,