Go Nhialic lueel an, “Piny ë cil nɔm në ka ye cil kedhie, wal ee luɔk në nyïïn, ku tiim ee luɔk në mïth ëbɛ̈n, cït man ë nyïïnken kedhie, ë ke cil në piny nɔm.” Agokï cil cït man cï Yen e lueel.
Gɔ̈lkï röt duum ku cuömkï röt piathëpiɔ̈u, ke wek bï kakë nhiëër agɔk yök, ke cie luɔi rac. Në biäk ye kek akööl ke kɔ̈ɔ̈r kɔɔr ë Bɛ̈nydït, agut kööl bï Yen bɛ̈n, bï week bɛ̈n gäm athiɛɛi.
Acï Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, Bɛ̈ɛ̈ikï miɔ̈c de töŋ thiëër ë käŋ nyïïn kedhie në Luaŋdiën dït yic, ke ɣöndï ë bï thiäŋ ke kacaam. Ku thɛmkï Yɛn, tiëŋkï na cä awëër nyïïn ke tënhial bï liep, ku luööŋ athiɛɛi piny ëbɛ̈n, abäk nïïm ciën të tääu wek ke thïn.
Yak piɔ̈ɔ̈th liɛɛr, wek mïthëkɔckuɔ, aɣet bɛ̈n bï Bɛ̈nydït bɛ̈n. Wɔikï, raan de dom ee kapiɛth ee piny ke luɔk tiit, ke lir piɔ̈u në ye, aɣët të bï en deŋ yök, deŋ yaak ayï deŋ anyɔ̈ɔ̈c.