Go Nhialic lɛ̈k kɔcke an, “Kääckï në apɔ̈k kuɛɛr ku daaikï. Yak kuɛɛr thɛɛr luɔp ku të nu kueer piɛth. Cathkï thïn, ku wek bï rëër në mät.” Ku ayek lueel an, “Ei, acuku bï looi!”
Yen a leec wok röt në week ë ɣööt ke Nhialic yiic në biäk de liɛɛr ë wepiɔ̈ɔ̈th ku gäm cä wek gam ë yöŋic ëbɛ̈n yöŋ ee we yɔŋ, ku në katuc dhal week kedhie katuc yak guum.
Gämdɛn de yic aŋäth yen aa tɔ kɔc kɔ̈k në keyiic thäär ë wuöt, abïk tɔɔŋ ke meliik tiaam, ku loikï löŋ lɔ wai ee löŋ ŋiëc tiiŋic. Gokï ka cï Nhialic kɔn lɛ̈k keek yök, në biäk de gäm de yic aŋäth acïk kɔ̈ɔ̈r bɛ̈n dɔm thook.
Cït man cï wok nïïm jɔ dɛ kutdïït ë kɔc cï Nhialic gam, ku acïk wo tuɔɔk cït man ë luäät ke ke woi wopiny. Yok këriëëc ëbɛ̈n kuɛ̈k bei, kak ee wo gɔ̈ɔ̈u ayï karɛc ee tɔ̈u ë nuatnuat ë wocök, ku tɔkï wo wiëëk, yokku ke kuɛ̈k bei. Ku jɔku riŋ ke wo cïï diɛɛr, tëde kë cïï Nhialic tääu ë wonïïm tueŋ.
Yak wenïïm tak në kɔc ë we jääm, kɔc wään wëët week në jam ë Nhialic, yak wëët në pïïrdenic ayï thonden, yak gämden tääu në wekɔ̈ɔ̈th cït man ë lupɔɔ ciɛŋkï.
Yen aŋuɛ̈ɛ̈n ë luɔi bä wek cök ë kaar wek en nɔn bä wek cɔ̈t ë cɔɔlë week ku löny ë lɔcë week tɔ ye yic ëgɔk: na luɔikï kakë, ke we cïï bï kɔ̈th anandun.