Na ëlë, abï tuuckɛn nhial tooc në kaaŋ kök arëët, lek kɔc cï lɔc kut nïïm, kɔc nu të lɔ rut, ku wöuwic, ku të lɔ aköl amiäk, ku të lɔ aköl athɛ̈i, gɔl ë nhial baŋ tök aɣët nhial baŋ tui.
“Në akööl wään cä wek amatnɔm looi në kuur ë Thinai thar, we cï lɔ̈ŋ aläl nɔn cä wek Bɛ̈nydït bï bɛ aa piŋ röl ke jam ke week, ku cäkkï täudɛn tucthok bï bɛ tɔ bïï ë we lɔ̈m, në luɔi ë riääc wek an bäk thou.
Bɛ̈nydït guöp abï bɛ̈n piny paannhial në kiɛɛu, ku në röl ë bɛ̈ny nu ë tuucnhial nïïm, ku kaaŋ de Nhialic, go kɔc cï thou në Kërthoyic agokï röt kɔn jɔt:
Ënɔɔnë yak röt jɔ tiit ke we cïï bï jäi të jiëëm ë Nhialic week. Na kën kɔc wään piŋ rölde, ɣɔn jiëëm En keek ë Mothe thok ë piny nɔm eenë poth taitai! Yak tak duɛ̈ɛ̈rkï poth të rɛɛc wek Yecu raan jiëëm week paannhial!