16 Ku yak röt tiit në kɔc cïn gup athɛɛk ku dhööm ku kɔc cïn piɔ̈ɔ̈th gäm cït man ë Ethau. Ku tiëŋkï! Duëër raan dïtdɛn yen kɛ̈i gam kekë athiɛɛidɛn bï bɛ̈n, cït man ë lupɔ, në aduŋ töŋ de këcam?
Ago Ethau lueel an, “Yen cïï cɔl Jakop ë yic! Ë ya wëŋ në käŋ kaarou. Ë dïtdï kɔn nööm ɣɔn, ku yekï athiɛɛidï bɛ nyɔk ë nɔ̈m ënɔɔnë.” Ku be lueel, an, “Cïn athiɛɛiduön thiin cï buɔ̈th ɛn?”
Ku yɛn ë riɔ̈ɔ̈c, miäk, të la yɛn bɛ bɛ̈n, ke Nhialicdï acït kë bï a tɔ yäär ë weyiic, ku yɛn cït kë bï kɔc juëc dhiëëu kɔc cï kërac kɔn looi, ku kënkï kepiɔ̈ɔ̈th puk në luɔidɛn col ku kɔ̈ɔ̈r ee kek diäär kɔɔr ku dhöömden, luɔidɛn rɛɛc ë cïk aa looi.
Kënë aŋiɛckï ëgɔk an, acïn raan ee diäär kɔɔr, ku cïn tiiŋ ee röör kɔɔr, ku cïn raan ee luɔi col looi, ku cïn raan ee kalei woi, yen aye raan ee yath lam, acïn raan ë keyiic, raan bï dɛ kë bï lɔ̈ɔ̈k lak ë Ciɛɛŋ de Kërtho yic kekë Nhialic.
Yak ka ke wegup tɔ thou, ka nu ë piny nɔm, kɔ̈ɔ̈rëdiäär, luɔi col, tum ee raan e piɔ̈u tuöm ka ke piny, ŋɔ̈ɔ̈ŋ de kërac, ku wui de kalei, yen aye läm de yiëth.
Në luɔi ŋic wok kënë an, Löŋ akënë tääu në këde raan piɛthpiɔ̈u, ee këde kɔc reec löŋ gam kɔc ee löŋ yalic, yen aa tɛ̈ɛ̈uwë ye, ayï këde kɔc reec Nhialic gam ku kɔc ee kërac looi, këde kɔc cïn piɔ̈ɔ̈th riëëu ku cïnku gup athɛɛk, këde kɔc ee wärken dui ku duikï märken, këde kɔc ee kɔc nɔ̈k,
Ku na ariɔ̈c, ku kɔc reec gäm, ku kɔc nhiany piɔ̈ɔ̈th, ku kɔc ee kɔc nɔ̈k akurkï, ku kɔc ee diäär kɔɔr, ku kɔc ee thuëth, ku kɔc ee yiëth lam, ku aluɛth kedhie, këden ee täu bï kek tɔ̈u ë baar ë dëp ë macic ku thulpuric, yen aye thon ee kek rou.”
Ku jɔ̈k, ku kɔc ee thuëth, ku kɔc ee diäär kɔɔr, ku kɔc ee kɔc nɔ̈k akurkï, ku kɔc ee yiëth lam, kek atɔ̈ukï biic, ayï raan ëbɛ̈n raan nhiaar lueth ku ye lueth töör.