Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Piɛŋkï këdï, wek kɔc kɔɔr kuɔɔny, wek kɔc ee luääk kɔɔr tëde yɛn. Takï wenïïm në kuur ë bä wek thïn, të wään wëc ë week bei thïn.
Ku ënɔɔnë, nɔn cï we luöny bei ë kërac cin, aguɔkï aa lïïm ke Nhialic, ke we de kakuön cï luɔk ënɔɔnë ka ke ɣɛɛrëpiɔ̈u, ku thök bï en thök ee pïïr athɛɛr.
Ku ënɔɔnë, wek läŋ, wek mïthëkɔckuɔ, në rin ke Bɛ̈nydan Yecu Kërtho, an, Yak jam tök lueel wedhie, ku ë cïn tëŋ tɛk wek weyiic, ke we bï weyiic mat ëtök ë piɔ̈n tök ku në löŋ tök, löŋ luɛlkï.
Ku ënɔɔnë, wok ee daai ëmormor, cït man ë raan ë daai acidhathic, ku rial, wo bï aa daai ke wo tuum wonyïïn. Ënɔɔnë yɛn ŋic käŋ ë biäk tei, ku rial yɛn bï käŋ ŋic cït man cï en a ŋic.
Yen ka, ënɔn ciɛth wok wokë ka cï lueel an, bï ke gäm wookë, wek kɔc nhiaar, yok röt waak në acuɔl ëbɛ̈n acol ë guöp ku acol ë wëi, ku yok wopiɔ̈ɔ̈th tɔ ɣer abïk dikëdik në riëëu de Nhialic.
Kënë aŋiɛckï ëgɔk an, acïn raan ee diäär kɔɔr, ku cïn tiiŋ ee röör kɔɔr, ku cïn raan ee luɔi col looi, ku cïn raan ee kalei woi, yen aye raan ee yath lam, acïn raan ë keyiic, raan bï dɛ kë bï lɔ̈ɔ̈k lak ë Ciɛɛŋ de Kërtho yic kekë Nhialic.
Ku acie yöŋ cän e guɔ yök en luɛɛl, ayï dik cän guɔ dikëdik: ku yɛn ŋoot ë ya cop këdäŋ, nɔn de en të bän e dɔm, yen aye kë ë dɔmë yɛn ë Kërtho Yecu aya.
Wärkuɔn ke piny nɔm ayek wo duöi kakɛn cïk tïŋ ke ke piɛth ë kepiɔ̈ɔ̈th në ee kaam thiinë. Ku Nhialic ee wo duöi këde piathda, agoku piɔ̈ɔ̈th ɣɛɛr cït man ë Yen.
Yen acï Kërtho thou, nyiɛɛi karɛc ke kɔc juëc. Ku miäk të le Yen bɛ bɛ̈n në bɛ̈n ee kek rou, acie karɛc kek bï bɛ̈n bɛ nyaai, abï bɛ̈n bï raan ëbɛ̈n raan tit En bɛ̈n kony wëi.
Yak lɔ ke we lɔ tueŋ në dhuëëŋ de wepiɔ̈ɔ̈th ku në ŋïny ŋiɛc wek Bɛ̈nydïïtdan Yecu Kërtho, yen aye Konydan ë wëi. Ë dhuëëŋ ë ye tɔ̈u ke ye këde ayï ënɔɔnë aɣet athɛɛr. Amiin.