Ku yɛn mit piɔ̈u ënɔɔnë në ka guööm në biäkdun, ku ka cï nïïm dak në katuc cï Kërtho guum, aya ke thiɔ̈ɔ̈ŋ nïïm ë guöpdï yic, në biäk de guöpde, yen aye ɣön ë Nhialic.
Yen du yïn ee yäär në jam de Bɛ̈nydïïtda jam ee cäätɔɔ lueel, ku du yäär në këdï yɛn ee raandɛn cï mac: ye katuc guum wekë yɛn ëtök në biäk de wëlpiɛth në riɛldïït ë Nhialic.
Ku ye ke biɔ̈ɔ̈k në kur ku temë kakë kɔ̈ɔ̈th në rou, aake ye nɔ̈k në abätɛ̈ɛ̈u, aake rɛ̈ɛ̈r ke ke kuanynyïïn ku acïn kë ceŋkï ë kekɔ̈ɔ̈th, ee biɔŋ ke thök bɔɔth ku amɛ̈l kek aa ceŋkï, aake ye yɔŋ ku kucë ke luööi.
Lɛc ee yen rɔt leec, ku kuɛth ee yen kuɛth ë kamit. Yen acït lɛ̈ŋ bä wek e leeŋ wëi ku dhiën bä wek e tɔ dhiau: Në luɛl ee yen e lueel ë yepiɔ̈u, an: ‘Yɛn rɛ̈ɛ̈r ke ya ye melik tik! Ku cä ye thuööm, ku yɛn cïï dhiëëu bï tïŋ anandï.”