cït man ë Wën ë Raan, aa cïï bɔ̈ luɔi bï yen aa luöi käŋ, ee luɔi bï en ka ke kɔc aa looi, yen aa bï yen, ku luɔi bï en wëike gam ë wëër bï en kɔc juëc wɛ̈ɛ̈r bei.”
Ku acie keek kapäc, ee wook aya, wok kɔc cath në Wëi, biäk cï kɔn gäm wook, wok gup, wok ee keŋ ë woyiic, wok ee muŋ bï wo muk tiit, yen aye wɛ̈ɛ̈r bï wo wɛ̈ɛ̈r gup bei.
Ayek kɔc ke Yithriɛl, ku muŋ cï Nhialic ke muk ë dhuëëŋ ee këden, ayï lööŋ cï mac, ayï tɛ̈ɛ̈u cï löŋ tääu piny, ku luɔi de ka ke Nhialic, ku läm, ku ka cï kɔn lueel, an, bï ke gäm keek, ayek kaken,
Ku Wën ë Nhialic Yen aa nyooth dhuëëŋ de Nhialic. Ku Yen athöŋ guöp ke Nhialic. Ku ye këriëëc de piny nɔm döt ëbɛ̈n në jamdɛn ril ë tör. Të wään cï Yen karɛc ke mɛnh ë Raan ëbɛ̈n waak wei, ke jɔ nyuc paannhial në ciin cuëny de Nhialic Awärjäŋ.
Në ye tëɣericë yic acïï Kërtho lɔ thïn raantök në thonde, ku riɛmde guöpde yen aa gɛm, wïïthë piny ke cie riɛm de thök bɔɔth ku miöör, ɣɔn cï riɛmde kuëër piny në nyinda yic, yen acï Yen kuɔɔnyda giit ëbɛ̈n aɣet athɛɛr.
Luɔi cï Kërtho käŋ guum aya raantök në këde kërac, raan piɛthpiɔ̈u en aa gum käŋ në biäk de kɔc racpiɔ̈ɔ̈th, luɔi bï en wo lɛɛr të nu Nhialic, ë tɔ thou ë guöpic, ku tɔ pïïr ë wëi yiic,
Ku kitkï din cït kë ë piɛc cak ë thöönydït nɔm, ku läi kaŋuan nïïm, ku röördït nïïm: ku acïn raan duëër dinë yök, ee agum kabɔt ku thiërŋuan ku ŋuan de kɔc kapäc, kɔc cï wɛ̈ɛ̈r bei ë piny nɔm.
Ku kitkï din ë piɛc cak, luelkï, an, “Yïn rɔ̈ŋ we luɔi duëër yïn awerek nööm, ku kuek adɔ̈kkë bei: Ë luɔi cï yï nɔ̈k, ago wo wɛ̈ɛ̈r bei në riɛmdu në këde Nhialic ë dhiën yiic ëbɛ̈n, ku thok yiic ëbɛ̈n, ku kɔc yiic ëbɛ̈n, ku juöör yiic ëbɛ̈n,