17 Ku ënɔɔnë, të kɔɔr wok luɔi bï wo tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th ë Kërtho yic, ku wook gup, wo cï yök aye kɔc ee kërac looi ayadäŋ, ke Kërtho ee raan ë këde kërac looi? Acie yen!
Acï bï aa yen! Yeka, tɔ Nhialic ee yic, ciɛk an, ye raan ëbɛ̈n alueeth, acït man cï e gɔ̈ɔ̈r an: “Luɔi bï yï tɔ piɛthpiɔ̈u në wël lueel, Ku luɔi bï yïn kɔc tiaam të guiirë löŋdu.”
Ku yɛn, lɛc bän rɔt leec aliu ëtaiwei, ee këde tim cï rïïu nɔm etök, tim de Bɛ̈nydan Yecu Kërtho, raan cï ka ke piny nɔm tɔ piëëtë ëtim kɔ̈u tëde yɛn, ku piëëtë ya ë tim kɔ̈u tëde ka ke piny nɔm.
Yen ayadäŋ alui ke ee Bɛ̈ny ee kake Nhialic tëɣeric aläl looi ë paanyic paannhial, ku ë paany lɔ̈ŋë Bɛ̈nydït Nhialic Yen aa yïk en apiɛth awär kë ë yïk ë raan.