Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yɛn cï kɔc juëc ee dep ë rec cɔɔl, bïk ee kɔckë bɛ̈n dɔm. Ëtɛ̈ɛ̈n Yɛn cï kɔc juëc ee yäp cɔɔl, bïk ee kɔckë bɛ̈n yɔ̈ɔ̈p, ë kuriic ëbɛ̈n, ku kurthii nïïm ëbɛ̈n ku kɔ̈kkiic ku ë kur dït nïïm.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Wek kɔc ke Babilonia, wek cï jurdï rum. Wek mitpiɔ̈ɔ̈th ku lak piɔ̈ɔ̈th yum, wek wïïl piny cï weŋ käm rap, ku ciëtkï jöŋgör kïïu,
“Mɛnh ë raan, kënë ee kë ye kɔc nu në pänydït de Tayer lueel ke ke mit piɔ̈ɔ̈th. Ayek cööt an, ‘Jeruthalem acï riääk! Riɛldɛn de ɣɛɛc ë käŋ ë jäl! Acïï bï bɛ teer ke wook taitai!’
cït man wään cä wek piɔ̈ɔ̈th miɛt në riäŋ baai de Yithriɛl, kɔc ke nɔmdï. Kur ke Theyir, piny de Edom ëbɛ̈n, abï yic ciën kɔc. Ëtɛ̈ɛ̈n abïï raan ëbɛ̈n ŋic nɔn ee Yɛn Bɛ̈nydït.”
Kuɛth ë mɔ̈u ee mɛth, ku röördït piɔ̈ɔ̈th ayek kenïïm ɣääc ku acïkï ee lɔ̈ŋ cït man ë paan ë thuɔɔu guöpde, acïkï ee kuɛth. Yeka ye kek juöör ke pinynɔm määt yiic ku pëckï ke röt.
Ku ënɔɔnë, ke ke cuku bï tɔ diu piɔ̈ɔ̈th, lɔ wïïr, dɛɛnyë alabithɔ, ku nöm rɛ̈c cï kɔn dɔm, ku të cï yïn e liep thok, ke yïn bï rialdït yök. Nöm, ku gämë keek, abï aa këdï yɛn ku këdu yïn aya.”