“Yɛn adït ku Ya Nhialic ɣeric, raan tɔ̈u aɣet athɛɛr. Yɛn rɛ̈ɛ̈r të thöny ku tëɣeric, ku Yɛn ee rɛ̈ɛ̈r aya wo kɔc cï röt kuɔɔr piny ku cïk kepiɔ̈ɔ̈th puk, aguɔ keek gäm aŋäthdï, ku riëtëpiɔ̈u.
yɛn ë keyiic, ku yïn ë yayic, ke ke bï dikëdik abïk aa tök, ago kɔc ke piny nɔm e ŋic nɔn ee yïn ë toc ɛn, ku nɔn cï yïn keek nhiaar, acït man nhiɛɛr yïn ɛn.
Ayï luaŋ ë Nhialic bï jam mat kekë yiëth adï? Ku week, wek aye luaŋ ë Nhialic pïïr, acït man cï Nhialic e lueel an, “Yɛn bï rëër ë keyiic, ku cath ë keyiic, ku yɛn bï aa Nhialicden, ku kek abï aa kɔckï.”
Yɛn cï piäät ë tim cï rïïu nɔm kɔ̈u wokë Kërtho ëtök, ku yɛn ŋoot ke ya pïïr, ku acïï be aa yɛn, ee Kërtho en apïïr ë yaguöp. Ku pïïr piëër ɛn ë guöpic ënɔɔnë, ee gäm en a piëër ɛn, gäm aa yɛn Wën ë Nhialic gam, raan ë nhiaar ɛn, ago rɔt gaam në biäkdï.
të ya wek cool ë rëër ë gämdunic, abäk kɔ̈ɔ̈c aril ku cäkï ee dap wïïk, ku të kɛ̈n wek röt rat wei ë aŋäthic aŋäth ë wëlpiɛth cäk piŋ, wël cï guiëër kɔc cï cak kedhie ë pinynɔm ëbɛ̈n, kek wëlpiɛth ë ya yɛn kake looi yɛn Paulo.
Ku takï meeidun ɣet ë yeyic, ku we bï yïk ë yeyic, ku yak kɔ̈ɔ̈c aril në gämic, cït man cï we wɛ̈ɛ̈t, ku yak kuɛth ë gäm abäk thieithieei dap aa lueel.