Kë lueel ë Bɛ̈nydït Awärjäŋ ë nɔɔnë kï an, “Yɛn tɛ̈ɛ̈u këërkëër ril ku le dïu piny në Dhiɔn. Ku yɛn bï kuur de aguk nɔm ril tääu ë yenɔm, ku acï gäär kɔ̈u ee wëlkë an, ‘Gäm ril ee käŋ guum.’
Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “Kɛ̈nkï kɔn kueen ë kacïgɔ̈ɔ̈r yiic anandun an, ‘kuur cïï kɔc yïk alooc rɛɛc, Yen guöp aye tɔ ye kuur ë aguk nɔm, Ee luɔi de Bɛ̈nydït ee kënë, ku ye kën ë wo tɔ gäi!’
Na wën, të cï kek dhuëëŋ ŋic dhuëëŋ cï gäm ɛn, ke yï Jakop, ku Kepath, ku Jɔn, kɔc cï tɔ ye mëën ke ɣön ë Nhialic, ke ke gɛ̈m wook cin cuëëc ke määth, yɛn wokë Baranaba an, buk lɔ tëde Juöör, ku lekï tëde aŋueel.
Ku takï meeidun ɣet ë yeyic, ku we bï yïk ë yeyic, ku yak kɔ̈ɔ̈c aril në gämic, cït man cï we wɛ̈ɛ̈t, ku yak kuɛth ë gäm abäk thieithieei dap aa lueel.
Luɔi nu cöökë ë këcïgɔ̈ɔ̈ric an, “Wɔikï, yɛn tɛ̈ɛ̈u kuur dït ë Dhiɔnic, kuur nu ë aguk de pänyic, kuur cï lɔc, ku de naamdɛn dït: Ku raan gam en acïn yäär bï en yäär.”