Jɔt rɔt pääcë yom de të lɔ rut. Ku yïn yom de wöuwic puɔ̈të të lɔ domdï, thiɔ̈ŋ yomic në awäu. Tɔ monydiën nhiaar bɔ̈ domde, ku bïï bɛ̈n cam në mïthkɛn mit aläl.
Yɛn bï wëikï tääu në keyiic, ku bɛ ke tɔ pïïr, ku ta keek rɛ̈ɛ̈r pinyden. Ëtɛ̈ɛ̈n abïk jɔ ŋic nɔn ee Yɛn Bɛ̈nydït. Acä lueel nɔn bän ee kënë looi, ku abä looi. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ.”
Ku të cï yen jɔ riɛl aläl, ciɛɛŋde abï ye yic tek në biäk ke pinynɔm kaŋuan. Meliik cie kuatde abïk piny cieŋ ë nyinde yic, ku acïkï bï dɛ riɛl wään tɔ̈u ke yen.
Bä keek wɛ̈ɛ̈r bei paan ë thuɔɔu? Nu jɔɔkku ë nou yïn thuɔɔu? Luöi këtuc, nɔ̈k! Bɛ̈ɛ̈iyë Ku nu riääkdun ë nou wek rɛ̈ŋ? Yɛn cïï piɔ̈u bï bɛ kɔn kok wo keek.
Na wën, ë nïn kadiäk ku biäk, ke wëi ke pïïr ë ke bɔ̈ tëde Nhialic bïk ku lek ë keyiic, ku jɔkï kɔ̈ɔ̈c ë kecök, go kɔc piɔ̈ɔ̈th päu arëët kɔc wën cï ke tïŋ.