Ago wuönden lɛ̈k keek an, “Na ee täude ka, ke we nöm kapiɛth cï luɔk pinydanë, ku yiɛ̈nkï keek bɛ̈ny ë Rip ke ye miɔ̈cde. Nɔ̈mkï këthiin ë baam, ku nɔ̈mkï kiëc thiinakäŋ, ku lɔ adök, ku mer, ku mïth miit ke tim cɔl pithaaciyo, ku almon.
Thɔ̈rɔ̈ɔ̈l juëc abïk bɛ̈n, piny de Midian ku Eepa. Ku abïk bɛ̈n në Ceba abïk bɛ̈n, ke ke muk adhɛ̈p ke ke bïï adhääp ku wal ŋïr. Kɔc abïk Bɛ̈nydït leec në biäk de kë cïï looi!
Yïn aa rɛ̈ɛ̈r në Eden, dom de Nhialic, ku cieŋ kur piɛth kith yiic: kɔi, ku daimon, ku thardiɔn, ku topadh, ku jathpi, ku kurithilo, ku beril, ku thapiro, ku emerald, ku garnet, ku onik de guët cï tɔc kɔ̈ɔ̈th në adhääp. Aake loi keek në kööl ë ciɛkë yïn.
Kɔc ke Ceba ku Dedan ku kɔc ke bɛ̈i ke Tarcic ee käŋ ɣaac, abïk yïn aa thiëëc an, “Ee yï mɛ̈ɛ̈t remduön ë tɔŋic makë kɔc, në luɔi bï yïn rum ku yak kɔc? Ee yï kɔɔr bä adhɛ̈p, ku atek, ku kajuëc ku ɣɔ̈k yök, ku bä jɔ jäl wek ee kakë kedhie?”