17 Abïk yïn kɛ̈t din de dhiëëuwë: Pänydït de kɛk acï riɔ̈ɔ̈k! Abëëlkuön wïïr acï ke nap wei ë wɛ̈ɛ̈r yic. Kɔc ke ee pänydïïtë amackï wɛ̈ɛ̈r ku tɔkï kɔc rɛ̈ɛ̈r ë wɛ̈ɛ̈r thok ëbɛ̈n riɔ̈c.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Tääukï lupɔɔ ke cual ku daalkï röt në ŋethic. Dhiaukï në jiɛthëpiɔ̈u cït man ee raan wëndɛn tök dhiëëu, në biäk bïï raan riäk week we mak ëthiäu.
Guöp de tim ë mac dɔm, go mac kërke ku mïthke nyop. Kërke acïkï bï bɛ riɛl, ka acïkï duëër bɛ ya thieec ke bääny. Kënë ee din de dhiën ë piɔ̈u, aaye ket ku nyöökë yic në kët.
Ku yen ee jänyë abï rɔt puk ke ye din ë dhiëëu. Abïï ë diäär ke juöör aa ket ke ye din dhiëëu kek Rip kekë kɔcke kedhie. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ.”
“Mɛnh ë raan, jäny melik de Rip aläldïïtë. lɛ̈kë ee jamdiënë: yïn ee käŋ looi cï köör në juöör yiic, ku yïn cït nyaŋ ee bok kiir. Yïn ee pïïu tup nyïïn në yïcök abï pïïu ke kiɛɛr tuööp.
Akënë ë keek tɔ̈ɔ̈u në dhuëëŋ cï kɔc ril ke tɔŋ wään thɛɛr, aake ye thiɔ̈ɔ̈ŋ gup në kakɛn ë tɔŋ ke ke lɔ paan ë thuɔɔu, abätɛ̈ɛ̈uken aye ke kan në kenïïm ku kum keek kɔ̈ɔ̈th në köötken. Kek ee kɔc ril ke tɔŋkë, aake ril wään thɛɛr abïk kɔc pïïr aa riääc.
Në aköölkë, kɔc abïk week aa dɔl gup, ku ketkï week në din rɛɛcë an, ‘Wok cï ke riɔ̈ɔ̈k ë taitai! Piny de kɔckï acï kɔc tɛ̈k röt, ɣɛɛ! Acï nööm ë yic tëde wook oou! Ku tëk duumkuɔ kɔckuɔn ke ater!
Yen kë ee rɔt looi ka tëde kɔc ee kenïïm ɣääc në riɛlden kapäc, ku yek tak an rëërkï në mätic, ayek ŋic an pänydïïtden, ee yen adït ë pinynɔm, ku yen abï ja aa wun cï riääk cieŋ ë läi roor! Ku raan ëbɛ̈n ee tëëk ë ye këc abïï aa geet ku lɛt ë yeciin.