Ku nɛ̈k wënde ke ye miɔ̈c ye nyop ëbɛ̈n, cɔ̈ɔ̈r en, ku lɛm yiëth ku looi athuɛ̈ɛ̈th, ku ee ka bï tuöl wadäŋ caar. Ë kajuëc rac looi në Bɛ̈nydït nyin, ago Bɛ̈nydït gɔ̈th arëët.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔckiën nhiaar aloikï karɛc. Ee yic ŋö nu tëde keek bï kek rëër ë ɣöndiën ë Bɛ̈nydït yic? Yek tak bïk riääk pëën, në luɔi ye kek gutguut lueel, ku në gɛm ye kek miɔ̈c näk de läi gam? Bï ee kënë keek tɔ mit piɔ̈ɔ̈th?
Acïï Bɛ̈nydït Awärjäŋ lueel an, “Ku ënɔɔnë, wek baai de Yithriɛl, takï we piɔ̈ɔ̈th mit! Luööikï yiëthkun! Ku wek jääny, në ee kake cök, wek bï ya dhil riëëu, ku pälkï luɔi ya wek rinkiën ɣeriic yɔ̈ɔ̈r, në gɛm ya wek miɔ̈c gäm yiëthkun.
Acïk tëdiën ɣeric riɔ̈ɔ̈k në luɔi cï kek kɔc alɛi kënë cueel cïï Yɛn ee riëëu tɔ lɔ Luaŋdït, të wën ye miɔ̈c de kɔl ku riɛm de ka cï nɔ̈k gäm Yɛn. Ka kɔckï acïk mändï dhoŋ kɔ̈u në karɛc juëc cïk keek looi.
“Ka ënɔɔnë, ke ya ye Nhialic pïïr, kënë ee jam de Bɛ̈nydït Awärjäŋ në biäk cä wek tëdiën ɣeric dhiöök në kërac yak looi ëbɛ̈n, kanhiany cäk looi, we bä ke nɔ̈k ke cïn kokëpiɔ̈u.
Go yɛn lɛɛr ë kal de Luaŋdït yic thïn. Të thiääk ke tëɣeric, në kaam de yïk kekë kueer, të de yic röör kathiërrou ku dhïc. Acïk kekɔ̈ɔ̈th wel tëɣeric, ku acïk kenïïm guöt piny të lɔ aköl amiäk, ke ke lam akɔ̈l bɔ̈ thok.
Bäny ke pänydït ayek wut mac në kumthok, ku wëët bänykɛn ke kake Nhialic kɔc në ariöp. Ku tïtken ayek cɔ̈ɔ̈r në wëu. Ku ŋootkï ke ke ye röt kan në Bɛ̈nydït, ku luelkï an, “Bɛ̈nydït atɔ̈u në woyiic, ka acïn kërɛɛc bï wo yök.
Na wën, ke ke jɔ Yecu thɛl ë Kayapath nɔm leerkï alooc de gɔny yic: ku piny ë ruu, ku kegup akënkï lɔ ë alooc de gɔny yic, ke ke cïï bï tɔ rac gup, ë luɔi duëër kek Winythok cam.