“Të de yen raan kuany nyin cï kony në wëu në kɔckï yiic, wëu bï ke pɔ̈k nïïm raan de keek. Ke raanë ë cï rɔt tɔ cït kɔc ee wëu dhɛɛn, ku cïï wëu ee tɔ col në wëu wär ke.
‘Ku na päl raan ee kapiɛth looi luɔidɛn de piathëpiɔ̈u, ku ciɛk luɔi de karɛc cït karɛc ye kɔc ee karɛc looi ke looi, bïï ceŋ ke pïïr aya? Ei! Acïn töŋ de kapiɛth wään ye looi bïï bɛ tak. Abï dhil thou në biäk de ciɛ̈n adöt ku në baŋ de karɛcke.
Na luɛɛl en an raan ee karɛc looi abï thou, ku kɛ̈në jɔ̈ɔ̈ny ke bï pïïrdɛn de luɔi de karɛc waar, ke bï wëike kony, abï thou ke ŋoot ke de guöp awɛ̈ɛ̈c, ku yɛn bï gääk de thonde tääu në yïyeth.
Na luɛɛl en an raan ee karɛc looiyë abï thou, ku akënë lɔ jɔ̈ɔ̈ny bïï kueerdɛn ë pïïr waar yic ago kony wëi ke cïï bï thou, ke raanë abï thou ke ye de guöp awɛ̈ɛ̈c, ku yïn gɔ̈k në këde thon ee raanë.
“Na de moc ku nɔn ee tiiŋ cï rɔt tɔ ee tiët ku nɔn de guöp jɔɔk ë we yiic, abï dhil nɔ̈k. Abäk keek dhil biɔ̈ɔ̈k ë kur. Riɛmden abï nu ë keyiëth kapäc.”
Ku të cï kek ater cak ku lɛ̈ɛ̈tkï, ke Paulo teŋ lupɔde, ku jɔ keek yɔ̈ɔ̈k an, “Ë riɛmdun tɔ̈u ë weyiëth, yɛn liu thïn, ëlë ënɔɔnë, yɛn bï lɔ tëde Juöör.”