Go Mikaya ŋoot ke jam an, “Ënɔɔnë piɛŋkï kë lueel ë Bɛ̈nydït! Yɛn cï Bɛ̈nydït tïŋ ke rɛ̈ɛ̈r ë thöönyde nɔm paannhial, kekë tuucnhialke ke ke rɛ̈ɛ̈r ë yelɔ̈ɔ̈m
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Na cï moc tiiŋde pɔ̈l, ku cï ye nyääŋ piny, ku cï lɔ ya tiiŋ de mony däŋ, acïï moc bï bɛ dök nɔm ciëën. Kënë aduëër piny tɔ rac taitai. Ku yïn Yithriɛl, yïn cï aa akɔɔrröör de röör juëc, ku akɔɔr ënɔɔnë bä rɔt dɔ̈k Ɛn!
Kë lueel ë Bɛ̈nydït Awärjäŋ kï: “Yïn cï lupɔɔku yɔ̈ɔ̈t bei, në yïkɔ̈u, ku jɔ rɔt gäm määthku, ku gämë rɔt yiëthkuön rackë kedhie cï tiiŋ akɔɔrröör, ku yïn cï mïthku nɔ̈k ke ke ye miɔ̈c de yiëthku.
lɛ̈kë roor de wöuwic bïï kë lueel Bɛ̈nydït Awärjäŋ piŋ: tïŋ! Yɛn ker mac, ku abï tiim tɔ̈u në yïyic ëbɛ̈n nyop, tiim cï riɔu ku tiim tɔ̈c. Acïn kë bï yen lëu në liiu. Abï piny nyop ëbɛ̈n gɔl në wöuwic lee të lɔ rut, ku raan ëbɛ̈n abïï abiɔ̈r de lɔ̈k ë mac yök.
Piɛŋkï jam ë Bɛ̈nydït wek kɔc ke Yithriɛl, Bɛ̈nydït ade gääk wël nɔm week, wek kɔc cieŋ ee pinyë. “Wek cïn piɔ̈n adöt, ku ciënkï nhiëër, ku wek cïï Nhialic ŋic.