“Tɔ lupɔ de yɔu gut apiɛth, bïï këde Nhialic piɔ̈u aa tïŋ. Ë gut në gun de ajïpɔ, në adhääp në lupɔ aräu, ku lupɔ amujuŋ, ku lupɔ thith, ku linɔn lɔ mot, ku alanh atuöl.
Acï keek gäm tëët de këriëëc ëbɛ̈n, në luɔi bï kek aa tëët, ku yek kɔc ee käŋ kiëët, ku yek linɔn lɔ mot gut, ku gutkï lupɔ aräu, ayï lupɔ amujuŋ, ayï lupɔ thith, ayï lupɔɔ kɔ̈k. Ayek atëët ŋic käŋ kiëët, ku alëukï bïk këriëëc ëbɛ̈n looi.
Yak tɔ̈u apiɛth tei, ke täudun bï aa röŋ kekë wëlpiɛth ke Kërtho, ku na miäk, aa cä bɛ̈n bä week bɛ̈n tïŋ, ku na kɛ̈n bɛ̈n aya, ke yɛn duëër këdun piŋ, nɔn kääc wek aril në piɔ̈n tök, ku nɔn luööi wek arëët në piɔ̈n tök në këde gäm de wëlpiɛth.