“Ëtɛ̈ɛ̈n dhuëëŋdï abï riau cï run de piny ë wegup, ku bɔ̈ɔ̈tkun abïk dap waar. Piathëpiɔ̈ndun abï aa tɔ̈u wenïïm tueŋ, ku dhuëëŋ de Bɛ̈nydït abï we gël ë ɣään yiic ëbɛ̈n.
Ku na week, wek kɔc ee rinkï riëëu, wek bä yiɛ̈n piathëpiɔ̈u ku rëër lɔ dïu cït man ye akɔ̈l thok bɛ̈n. Wek bï nïïm lääu, ku miɛtkï piɔ̈ɔ̈th cït man ë dɛɛu cï luöny bei kɛl.
luɔi bï en e tääu ë yenɔm, abï aa ɣön ë Nhialic de yic dhuëëŋ, ke cïnic këthiin rac, ayï anyuin, ayï däŋ cït ee kënë aliu, ku abï yic ɣɛɛr ëwic ku cïnic kë bï e gɔ̈k.
Na wën, ke ya tïŋ tunynhial däŋ ril, ke bɔ̈ piny nhial, aceŋ luät cït man ë lupɔ, ku ceŋ mïït ë deŋ ë yenɔm, ku cït nyin akɔ̈l, ku cït cök mëën ke mac.
Yɛn Yecu, yɛn ë tunydiën nhial tooc bï week lëk kakë në këde ɣööt ke Nhialic. Yɛn ee meei de Debid, ku ya mɛnh dhiënde, ku ya ciëër ee piny riaau ciëër ë runëpiny.