Go ë Bɛ̈nydït lɛ̈k ɛn an, “Yɛn de këdïït luɔɔi në biäkdu, yïn awundï. Acie biäk bïï yïn dhiëën ke Jakop tɔ dït, ku ta Yithriɛl cï döŋ apïïr puk nɔm yetök, ku yïn bä tɔ ye ɣɛɛr de juöör aya, ago kɔc ke piny nɔm kony wëi.”
Ee kë piɛth cït ŋö bä raan toc tïŋ ke bɔ̈ ke cath ë kur nïïm, ke bïï wëlpiɛth, wël ke mät, wël ke piath! Ee thoŋ de tiëm caal, ku lɛ̈k Dhiɔn an, “Nhialicdu ee melik!”
Ku kitkï din ë piɛc cak, luelkï, an, “Yïn rɔ̈ŋ we luɔi duëër yïn awerek nööm, ku kuek adɔ̈kkë bei: Ë luɔi cï yï nɔ̈k, ago wo wɛ̈ɛ̈r bei në riɛmdu në këde Nhialic ë dhiën yiic ëbɛ̈n, ku thok yiic ëbɛ̈n, ku kɔc yiic ëbɛ̈n, ku juöör yiic ëbɛ̈n,