Kɛ̈të Bɛ̈nydït din piac cak, kɛ̈tkï lɛcde, wek pinynɔm ëbɛ̈n! Lɛckï wek kɔc ee cath në wïïr, lɛckï wek ka cï cak në abäpdit yic! Kɛ̈tkï wek piiny mec, ku kɔc ëbɛ̈n rɛ̈ɛ̈r ëtɛ̈ɛ̈n!
Ku kitkï din cït kë ë piɛc cak ë thöönydït nɔm, ku läi kaŋuan nïïm, ku röördït nïïm: ku acïn raan duëër dinë yök, ee agum kabɔt ku thiërŋuan ku ŋuan de kɔc kapäc, kɔc cï wɛ̈ɛ̈r bei ë piny nɔm.
Ku abïk tɔŋ yiɛ̈n Nyɔŋamääl, ku abï Nyɔŋamääl ke tiaam, luɔi ee yen Bɛ̈nydït ë bäny nïïm, ku ye melik ë meliik nïïm, ku kɔc cath në yen acï ke cɔɔl, ku cïke lɔc, ku yek adööt.”
Ku kitkï din ë piɛc cak, luelkï, an, “Yïn rɔ̈ŋ we luɔi duëër yïn awerek nööm, ku kuek adɔ̈kkë bei: Ë luɔi cï yï nɔ̈k, ago wo wɛ̈ɛ̈r bei në riɛmdu në këde Nhialic ë dhiën yiic ëbɛ̈n, ku thok yiic ëbɛ̈n, ku kɔc yiic ëbɛ̈n, ku juöör yiic ëbɛ̈n,