ku ëtɛ̈ɛ̈n, Ethta acï bɛ̈n lɔ tëde Melik, ku yen acïï Melik löŋ bɛ̈n tääu piny ku gɛ̈ɛ̈r ë wuötiic, ku löŋë, yen acï Ɣaman bɛ̈n tɔ yök këtuc wään cï kiir, an lui kɔc ke Judai, ku yen acïï Ɣaman kekë wɛ̈ɛ̈tke bɛ̈n nöök në tim kɔ̈u.
Ku yïn Nhialic, bɛ̈ɛ̈iyë kɔc ee kɔc nɔ̈k ku kɔc ee käŋ töör, tɔ ke lɔ në raŋic, ke biäk de runken ë kën kɔn thök. Ku në biäkdï, yɛn bï Nhialic ŋɔ̈ɔ̈th.
Yïn bä luöi këtuc, wekë kuatdu, ku bänyku, në biäk de karɛc cäk looi wedhie. Yïn wekë kɔc ke Jeruthalem ku kɔc ke Juda we kën yöökdï piŋ, ka wek bä yiɛ̈n riääk cä lueel wedhie.”
‘Ku na päl raan ee kapiɛth looi luɔidɛn de piathëpiɔ̈u, ku ciɛk luɔi de karɛc cït karɛc ye kɔc ee karɛc looi ke looi, bïï ceŋ ke pïïr aya? Ei! Acïn töŋ de kapiɛth wään ye looi bïï bɛ tak. Abï dhil thou në biäk de ciɛ̈n adöt ku në baŋ de karɛcke.