Bɛ̈nydït acï këdɛn cï lueel an bïï looi jɔ looi. Acï wook riɔ̈ɔ̈k ke cïn kokdepiɔ̈u, cït man cï yen ye lueel ɣɔn thɛɛr. Acï kɔc ke aterde tɔ tiëm, acï keek tɔ mit piɔ̈ɔ̈th në wïïk cï wok wïïk.
Yɛn bï week tɔ näk abätäu, bä yɛn ke luɔi cä wek mändï dhoŋ kɔ̈u guöör. Të la wek lɔ ciëën ë pɛ̈ɛ̈nydïtkun yiic, yɛn bï jɔɔk tuc thook tuöc week, ka we bï röt gäm kɔc dɛ wek ater.
Wek yɔ̈ɔ̈k ë yic an: We bï dhiau abäk dhuöör, ku kɔc ke pinynɔm abïk piɔ̈ɔ̈th miɛt: ku we bï piɔ̈ɔ̈th rac, ku rac de wepiɔ̈ɔ̈th abï rɔ puk abï aa miɛtëpiɔ̈u.
“Bɛ̈nydït abï kɔc ke aterdun tɔ tiam week. Abäk keek mak në tuuŋ tök, ku wek bï aa kat në keek në tuŋ thook kedhie, ku kɔc ke piny nɔm kedhie, abïk riɔ̈ɔ̈c arëët të tïŋ kek kë cï tuöl tëde week.