Ago piny lɔ rɔ̈m ke wɛ̈ɛ̈t ke Jakop, ke ke bɔ̈ roor të wën cï kek thok piŋ. Aake cï piɔ̈ɔ̈th kuöc diu arëët në ayärdïït cïï Cekem luöi kɔc ke Yithriɛl. Në biäk cï yen nyan ë Jakop wiëët. Ku keek acïkï karɛc cït ee kakë ee kɔɔr nɔn bï ke looi.
“Mät en anyäŋ week, mändï en agäm week: miɔ̈c miaac ɛn week, acïï cït man ë miɔ̈c ee kɔc ke piny nɔm we miɔɔc. Duökï wepiɔ̈ɔ̈th tɔ jeth, ku duökï wepiɔ̈ɔ̈th tɔ riɔ̈c.
Na wën, aacï nïn aa bɛ̈t, ke kɔckɛn ë piööcë ke ke be guëër ɣöt, ku nu Thoma kekë keek. Na wën, ke Yecu bɔ̈, ku ɣöt acï gäär, bïï ku kɛ̈ɛ̈c ë ciɛɛlic, lueel an, “Ë mät tɔ̈u ke week.”
Të cï kakë thök, ke Yecu jɔ raanë yök ë Luaŋdïtic, go lɛ̈k en an, “Tïŋ, yïn cï guöp waar: du käŋ ee bɛ wööc, ke yï cïï kërac bï yök kërɛɛc wär këwään.”
Ku ënɔɔnë, nɔn cä wek Nhialic ŋic, ku aŋuän luɔi lueel wok en an, we cïï Nhialic ŋic, eeŋö bɛ wek röt pɔ̈k ka cïn naamden, ka cïn riɛl ku kuanykï nyïïn, ku dɛkï piɔ̈ɔ̈th luɔi bä wek röt bɛ tɔ ye lïïmken raanrou?
Na cak kɔc e looi aya, ke këërkëër ë wec Nhialic akääc, ke cïï wiëëk, acï gäär kɔ̈u cöökë an, “Bɛ̈nydït aŋic kɔc cï aa kɔcke.” Ku cöökë aya an, “Raan ëbɛ̈n raan ee Kërtho cɔɔl rin ë nyaai ë luɔi de këracic.”
Ënɔɔnë yak röt jɔ tiit ke we cïï bï jäi të jiëëm ë Nhialic week. Na kën kɔc wään piŋ rölde, ɣɔn jiëëm En keek ë Mothe thok ë piny nɔm eenë poth taitai! Yak tak duɛ̈ɛ̈rkï poth të rɛɛc wek Yecu raan jiëëm week paannhial!
Bɛ̈nydï du yïpiɔ̈u wël raan ee karɛc looi cɔl Nabal. Yen acït guöp rinke ëdhöc. Rinke ee rin ke dhɔ̈n. Ku dhɔ̈ɔ̈n ee cath kekë yen. Ku në biäkdï yɛn lïmdu, yɛn kën kɔc ë tooc bɛ̈nydï tïŋ.