Ku Luaŋdït abï tɔ̈u piny ke ye kuut cï riääk, ku raan ee tëëk eenë ëbɛ̈n abï gäi, ku riëëk piɔ̈u an, ‘Eeŋö luiyë Bɛ̈nydït ee kënë pinyë, ayï Luaŋdïïtë?’
Na wën ke lɛ̈k ɛn an, “Agut cï nɛn Bɛ̈nydït, yen bï ee kënë tɔ̈u aya?” Go bɛ̈ɛ̈r an, “Agut të bïï pɛ̈ɛ̈nydït riɔ̈ɔ̈k ku cïn raan dɔ̈ŋ thïn, ku cïn raan rɛ̈ɛ̈r ë ɣööt yiic, ku riääk piny ku päl piny.
Tiëŋkï, ɣöndun acï nyäŋ week ke yäär. Ku wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, we cïï a bï bɛ tïŋ, aɣet kööl bä wek e lueel an, ‘Thieithieei raan bɔ̈ në rin ke Bɛ̈nydït.”’