Ku na cï wun ye pɛ̈n luɔi bï yen ë tääu në yeyeth, yen kë cï yen kuëëŋ, të wën piŋ yen en, acï bïï tɔ tɔ̈u në yeyeth. Abï Bɛ̈nydït päl awäc, në luɔi cïï wun ye pɛ̈n luɔi duëër ë ye tääu në yeyeth.
Të cï raan gutguut lueel an, de kë bï gäm Bɛ̈nydït, ku nɔn kuëëŋ në luɔi bï yen mɔ̈l në kë däŋ, ë cïï löŋdɛn cï lueel dhoŋ kɔ̈u, ku abï kë cï lueel ëbɛ̈n an bï looi, dhiil në luɔi.
Ku kuëëŋ mël ku lueel an, “Bɛ̈nydït de rɛm, tïŋ ɛn yɛn lïmdu! Tïŋ ee nuandïït cï ya yökë, ku tak ɛn! Du nɔm mär në yɛn! Gämë ya mɛwä, ku të le yïn e gäm ɛn, abä gäm Bɛ̈nydït bï aa këde në pïïrde yic ëbɛ̈n, ku acï bï kɔn muut nɔm anande.”