Na wën ke raan tök ë yɔ̈ɔ̈k Debid an, “Aɣithopel ë mɛt në kɔc ke Abthalom yiic.” Go Debid lɔ̈ŋ an, “Bɛ̈nydït, yïn läŋ tɔ jam de Aɣithopel tɔ cïn naamde!”
Go kut ë kɔc cath tueŋ kekë kut ë kɔc biɔth ke ciëën gokï ya cööt an, “Ɣothana ë tɔ̈u ke wën ë Debid! Thieithieei ë raan bɔ̈ në rin ke Bɛ̈nydït! Ɣothana ë tɔ̈u tënhial ya!”
Agokï cööt an, “Nyaaiyë! Nyaaiyë! Piäätë!” Go Pilato ke thiëëc an, “Bä Melikdun piäät?” Go bänydït ke ka ke Nhialic bɛ̈ɛ̈r an, “Wo cïn melik däŋ, ee Kaithar etök!”
Acï bï aa yen! Yeka, tɔ Nhialic ee yic, ciɛk an, ye raan ëbɛ̈n alueeth, acït man cï e gɔ̈ɔ̈r an: “Luɔi bï yï tɔ piɛthpiɔ̈u në wël lueel, Ku luɔi bï yïn kɔc tiaam të guiirë löŋdu.”
Ku Debid aaye tiam në tɔɔŋiic kedhie, tɔɔŋ cïï Thaulo ye tuɔɔc thïn. Na wään, ke tɔ ye bɛ̈ny ë rem de tɔŋ, go kɔc piɔ̈ɔ̈th miɛt ëbɛ̈n alɔ gut bäny ke tɔŋ de Thaulo.