Wek ee kiɛɛr de riääk looi ë ceŋ, ku acïï ë tiit bä looi, ku ayak dap looi. Wek cie gääu ë näŋ de kɔc cïn gup awɛ̈ɛ̈c. Wek ee dhuur ku riääk nyääŋ të cä wek lɔ thïn ëbɛ̈n,
Ku week ënɔɔnë, wekë kɔc nu ë löŋ nɔm we bï bɛ̈nydïït de rem de tɔŋ yɔ̈ɔ̈k an, bï Paulo bɛ̈ɛ̈i piny yïnë week an, kaarkï luɔi bä wek käŋ luɔp në këde, ka bäk ŋic ëgɔk, ku wook, të ŋoot en ke kën ɣet tëthiɔ̈k, ke wo ye thiɔ̈k ë näŋ nɛ̈k wok en.”
Ago Jɔnathan Debid lɛ̈c Thaulo wun, lueel an, “Bɛ̈ny, du de kërɛɛc luöiyë Debid, në luɔi cïn en kërɛɛc cï wäc yïn. Këriëëcdɛn cï looi ëbɛ̈n aaye gök de kuɔɔny kony en yïn.