“Në göny ke cuëëriic kedhie, göny ke ɣɔ̈k, ku nɔn ee kek göny ke thök, ku nɔn ee kek göny ke mul, ku nɔn ee kek göny ke lupɔɔ, pëk ë kë cï kual ëbɛ̈n, ke kɔc de gööny kaarou ë ke leerë keek në Nhialic nɔm. Ku raan cï Nhialic yök ke de guöp awäc, abï acuut ee yic rou aa tääu piny, gëmë raan däŋë.
Wek ee lɔ në löŋ nɔm, ku acïn yic kääc në biäkdun. Wek ee rɔt kan në jam de lueth bä wek göönydun tiaam. Wek ee kïïtduön guiir bä wek kɔc kɔ̈k yiëk buɔ̈t.
Acïk luɔi de kërac ŋic aläl kedhie, ku bäny ayek ariöp cɔɔl. Ku bäny ee lööŋ guiir ayek kumthok nööm. Ku kɔc ril acïk kethook mat kedhie, ku ayek kë kɔɔrkï tɔ loi.
Kɔc abï ŋɛk ke rɔt aa nhiaar, ku nhiaar ŋɛk rɔt, ku bïk aa kɔc nhiaar wëu, kɔc ee röt leec, kɔc ee röt tɔ ye adhuëŋ, kɔc ee lɔ̈t, kɔc ee ka ke kɔc ë dhiëth keek rɛɛc piŋ, kɔc ee thieithieei rɛɛc lueel, kɔc cïï piɔ̈ɔ̈th ɣer,